متن بیانات در دیدار مردم آذربایجان

بسماللَّهالرّحمنالرّحیم
آنچه كه درسهاى گوناگون و عبرتهاى گوناگون انقلاب و نظام جمهورى اسلامى به ما مىآموزد، مطالب فراموش نشدنى و ماندگارى است كه قدم به قدم ملت ما را، مسئولین ما را، شما عزیزان را، بخصوص جوانان را به سوى قلههاى بلند هدایت میكند. عبرتهاى ما این را میگوید، تجربههاى ما و مشهودات ما، نه فقط معلومات ما، بلكه آنچه به چشم مىبینیم، ما را به این حقیقت راهنمائى میكند. یك نمونه كه من لازم میدانم مطرح كنم، همین راهپیمائى عظیم ملت ایران در بیست و دوم بهمن امسال است. همه گفتند امسال از سالهاى قبل جمعیت بیشتر بودند، پرشورتر بودند، شادمانتر بودند. چرا؟ این خبرِ یك نفر و دو نفر نیست؛ در تهران، در شهرستانها، در تبریز، اصفهان، مشهد و بقیهى شهرهاى بزرگى كه ما از آنها خبر داریم، قضیه اینجور است. سؤال این است كه چرا؟ امسال چه خبر بود كه مردم از سالهاى دیگر گرمتر، گیراتر، مشتاقتر، پرشورتر این صحنهى عظیم مردمى را انباشتند و پر كردند؟ پاسخ سؤال براى ما درسآموز است؛ پاسخ این است كه ملت ایران امسال احساس كرد كه كشورش، نظامش، اسلام عزیزش به این حضور احتیاج دارد. یك جبههى دشمنِ عنودِ شریر كه همهى دستگاههاى ارتباطى دنیا و رسانههاى دنیا در مشت اوست و بسیارى از سیاستمداران دنیاى غرب دستنشاندهى این جبههى شریر هستند، یعنى جبههى سرمایهداران، كارتلداران، تراستداران، كمپانىداران بزرگ، سرمایهداران خونخوار و صهیونیستها، شبكهى صهیونیست جهانى كه اغلبِ رسانههاى دنیا و رسانههاى فوق مدرنِ امروز مثل این كانالهاى تلویزیونى و بیشتر از همه كانالهاى اینترنتى در اختیار اینهاست؛ متعلق به آنهاست. اینها از مدتها قبل، از ماهها قبل تبلیغات خود را روى این نقطه متمركز كردند كه ملت ایران نسبت به نظام، نسبت به اسلام، نسبت به هدفهاى اعلام شده، سست شده است. این را هى تبلیغ كردند و به طور مداوم در بوقهاى تبلیغاتى خودشان این حمله را تشدید كردند كه به ملت عزیز ما بباورانند این دروغ بزرگ را. هدف چى بود؟ هدف این بود كه عملاً ملت شجاع ایران، ملت مؤمن ایران، ملت امتحاندادهى ایران در عرصههاى سخت و بزرگ، سست بشود. وقتى ملت سست شد، كشور بىدفاع میشود؛ وقتى ملت در صحنه نبود، مسئولین تنها میمانند. هیچ مجموعهى سیاسىاى در دنیا بدون پشتوانهى ملتهاى خودشان نمیتوانند كار كنند، پیش بروند. اینها این غرض را داشتند. روى خصوص بیست و دوى بهمن هم تكیه كردند، انواع و اقسام حیلههاى تبلیغاتى را به كار بردند تا شاید بتوانند این صحنهى حضور را خلوت كنند، خاموش كنند، بىرونق كنند؛ مردم این را فهمیدند. آنچه كه انسان را به اعجاب وادار میكند، آنچه كه انسان را در مقابل عظمت این ملت كوچك میكند كه چقدر این ملت با عظمت است، همین بصیرت و موقعشناسى ملت ایران است. ...(1) این بصیرت بىنظیر مردمى، این موقعشناسى انسان را دچار اعجاب میكند. این است كه ملت را نگه داشته است، این است كه كشور را حفظ كرده است. ملت ایران فهمید كه امروز دشمن این هدف را دارد؛ با عمل خود، توى دهن دشمن زد؛ با حضور خود، تبلیغات دشمن را خنثى كرد. نوجوان، جوان، پیر، كهنسالِ از كارافتاده، زن و مرد، در همهى كشور آمدند توى عرصه و صحنهى حضور. طبق گزارشى كه به من دادند - گزارش موثق - اقلاً در هشتصد و پنجاه شهر كشور این تظاهرات با همین شكل گسترده وجود داشته است كه تلویزیون قادر نیست این همه را نشان بدهد. این ملت ایران است، این بصیرت است، این موقعشناسى و حضور این ملت است. این ملت شكست نخواهد خورد. آنهائى كه باید پیام را بگیرند، گرفتند. آنهائى كه در مغزهاى الكلىِ آفتدیدهى خود خیالاتى براى ملت ایران در سر میپختند، آنها فهمیدند در ایران چه خبر است. البته در تبلیغات سعى كردند نگذارند این حقیقت منعكس بشود، اما آنى كه باید بفهمد، فهمید. دستگاههاى اطلاعاتى دشمنان ما و سیاستگذاران اصلى در كشورهاى معارض با جمهورى اسلامى، فهمیدند كه ملت قهرمان ایران اینجور در صحنه است؛ این جور وسط میدان حاضر است. البته خواستند نگذارند افكار عمومى دنیا بفهمد. این هم رسواكنندهى آنهاست؛ اینها همان كسانى هستند كه مدعى آزادىِ ارتباطات و اخبار و اطلاعاتند، ادعا میكنند كه ما خبر را پنهان نمیكنیم، خبر را مستور نگه نمیداریم، سانسور نمیكنیم. خب، اگر سانسور نمیكردند، این جمعیت دهها میلیونى راهپیمائى سراسر كشور را نمیگفتند در تهران هزاران نفر آمدند! اینها هزاران نفر بودند؟! جمعیت میلیونى حاضر در عرصه، در روز بیست و دوى بهمن در تهران هزاران نفر بودند؟! گفتند در كل كشور ایران، صدها هزار! اینها صدها هزار نفر بودند؟! در هر كدام از شهرهاى بزرگ كشور صدها هزار جمعیت جمع شدند، دهها میلیون انسان آمدند توى صحنه. تبلیغات اینجورى است. خب، ما دروغ و تقلب و خدعه و تزویرهاى حقارتآمیز را از دشمن كم ندیدیم؛ از اول انقلاب تا امروز همیشه همین جور بوده؛ باز هم همین جور خواهد بود، لكن هدف آنها برآورده نمیشود.
پیام صادقانهى یك ملت وقتى از دل برآمد، این كار خودش را خواهد كرد. بارها گفتیم، احساس حضور، احساس انقلابىگرى، احساس حركت كه با عزم راسخ همراه است، مثل هواى خوش بهارى در همه جا نفوذ خواهد كرد؛ آرام آرام همه را بهرهمند خواهد كرد. بفرمائید، این نمونهاش در شمال آفریقا و در همهى كشورهاى عربى و در همهى دنیاى اسلام و در دل هر مسلمان صاحب فكر و هوشمند در اقلیتها - اقلیتهائى كه در كشورهائى هستند؛ مسلمانها اقلیتند - و در كشورهاى اسلامى، كه یكایك دلها در طول این سالهاى متمادى بتدریج احساس هویت میكنند، احساس شخصیت میكنند. اسلام در حركت عظیم خود به یك نقطهى حساس رسیده است. نسلهاى آینده خیلى چیزهاى بزرگ و مهمى را مشاهده خواهند كرد، دنیا از این رو به آن رو خواهد شد. این سیاستهاى مسلطِ مادىِ مستكبرانه كه ملتها را به بند كشیدند، اینها بتدریج مضمحل خواهد شد، آب خواهد شد، نابود خواهد شد؛ این آیندهى دنیاست. كانون اصلى هم اینجاست، جوشش اوّلى هم از اینجا شروع شده است و این ملت ایستاده است. نكتهى این، ایستادگى و استقامت است. عزیزان من! جوانان من! مردان و زنان غیور تبریز و آذربایجان! نكتهى اصلى، در این ایستادگى است. ما چرا بیست و نه بهمن را هر سال گرامى میداریم؟ مسئله این نیست كه ما میخواهیم در گذشته توقف كنیم. خیلى از شما جمعیتى كه اینجا هستید و خیلى از جوانان آذربایجان و شهر تبریز، آن روز را ندیدند، درك نكردند، آن روز در دنیا نبودند؛ اما گرامى میدارند. این توقف در گذشته نیست، این نشاندادن خط حركت صحیح به سمت آینده است.
و اما تبریز و آذربایجان. مكرر عرض كردیم مردم آذربایجان و به طور مشخص مردم تبریز و بسیارى از شهرهاى دیگر آذربایجان، اینها كسانى هستند كه از بیش از صد سال قبل در عمدهترین حوادث و تحولات مثبت این كشور در صف اول قرار داشتند و نقشآفرینى كردند؛ از تحریم تنباكو كه مرحوم حاج میرزا جواد مجتهد تبریزى وارد میدان شد تا نهضت مشروطیت - چه نهضت مشروطیت اول، چه آنچه كه بعد از استبداد صغیر پیش آمد - كانون جوشش مبارزات، آذربایجان بود، شهر تبریز بود. قهرمانان نامدار تبریز توى جیبشان نامهها و احكام علماى بزرگ را داشتند؛ به آنها استناد میكردند، تصریح میكردند، امثال ستارخان و باقرخان؛ حالا غیر از علماى بزرگى كه در این نهضت حضور داشتند. حتّى امثال این قهرمانان و رزمندگان دلاور آذربایجان تصریح میكردند كه پیرو علماى دین و پیرو احكام مراجع تقلیدند؛ این آثار و اسناد مسلّمِ باقیماندهى از آن روز این را به ما میگوید. اینجور نبود كه این حركت یك حركت بىجهت و خودبخودى باشد؛ حركت دینى بود، از روى احساس غیرت دینى بود. همه متدین بودند در سرتاسر كشور، منتها بعضى از نقاط به خاطر خصلتهاى بومى - آن غیرت، آن شجاعت، آن مردانگى - این حركت دینى را برجستهتر كردند؛ تبریز و آذربایجان اینجور بوده.
بعد از آنى كه نهضت اسلامى شروع شد از پانزده خرداد سال 42 همین جور بود. از آنجا علمائى زندانى شدند، تبعید شدند، به زندان تهران آورده شدند. در طول این سالها هم همین جور بود. در شروع انقلاب هم خب، بیست و نه بهمن یك شاخص عمده است، یك سنگ نشان است در این جادهى عظیم حركت مردم ایران. من مكرر گفتم، نمیخواهم تكرار كنم؛ اگر بیست و نه بهمن نبود، نوزده دى قم معلوم نبود بتواند این اثر را بگذارد. حركت بیست و نه بهمن تبریزىها بود كه خون شهداى مظلوم نوزده دى قم را جوشاند، زنده كرد، پیام آن را به همهى دنیا رساند، به همهى كشور رساند. حركت مردم تبریز اینجور اثرگذار بود. بعد هم مسائل انقلاب، مسائل جنگ.
اولین امام جمعهى شهید و شهید محراب از تبریز بود؛ از پنج شهید محراب، دو نفرشان مال تبریزند. در بین لشكرها، در بین سردارها، لشكر عاشورا و رزمندگان آذربایجانى و تبریزى و سرداران آنها جزو برجستگانند. یك لشكر مجموعهاى از جوانهاست، همهى مردم تو لشكر نیستند؛ اما اگر همهى مردم در راه نباشند، همهى مردم دلشان در این جهت نباشد، یك لشكر دلاورِ قهرمانى مثل آن لشكر به وجود نمىآید. جنازهى شهدا را هى بیاورند، تشییع كنند، هى مردم مشتاقتر بشوند؛ پدر مادرها جوانهاشان را بیشتر بفرستند جبهه؛ اینها همه معنا دارد. اینها همان راز موفقیت ملت ایران است.
عزیزان من! ما ملت ایران در دوران رژیم پادشاهى تحقیرشده بودیم، ذلیلشده بودیم. ما را تحقیر میكردند، حق ما را میخوردند، نفت ما را میبردند، استعداد ما را در جوانهاى ما خفه میكردند، در علم عقب ماندیم، در فناورى عقب ماندیم، در سیاستورزى بینالمللى عقب ماندیم، در تأثیرگذارى بر روى ملتهاى جهان عقب ماندیم؛ ملت ایران را در بند و زنجیر كردند. ملت حركت كرد، راه را عوض كرد. آنچه را كه امروز ملت ایران داعیه دارد، عبارت است از مبارزهى با ظلم جهانى، مبارزهى با استكبار جهانى؛ البته این براى خود ملت بركات دارد. وقتى كه یك ملت مىایستد، از شبكهى پرهیمنهى پرهیاهوى دشمن واهمه نمیكند، علمش هم پیش میرود، اقتصادش هم پیش میرود، مسائل اجتماعىاش هم پیش میرود، جوانش هم آگاه میشود؛ بر روى ملتهاى دیگر هم اثر میگذارد؛ فكرش، دینش، شعارش، دنیا را فرا میگیرد. شعارهائى كه ما یك روز مظلومانه در اینجا سر میدادیم، ملت ایران تنها بود، امروز شعارهاى تقریباً همهجائى در دنیاى اسلام شده. یك ملت میتواند اثرگذار باشد و میتواند خودش را مستحكم كند. این استحكام ادامه پیدا خواهد كرد. ما انشاءاللَّه در علم پیشرفت میكنیم، در اقتصاد پیشرفت میكنیم، در سازندگى پیشرفت میكنیم. این ملت، این جوانان، این همتها، این استقامتها، كشور را مثل دستهى گل خواهد ساخت و انشاءاللَّه الگوئى خواهد شد براى دنیاى اسلام. آنچه كه ما لازم است دنبال بكنیم همین است كه خط صحیح، صراط مستقیم، صراط اللَّه، راه خدا، راه اسلام، راه دیانت، راه شریعت را دنبال كنیم؛ هوشیار باشیم، بیدار باشیم، به وظائفمان عمل كنیم.
پس فردا، یعنى دو هفتهى دیگر تقریباً، انتخابات است. همان عروسكهاى خیمهشببازىِ همیشگى در رسانههاى دنیا به كار افتادند كه این انتخابات را بىرونق كنند. من عرض میكنم؛ عرض كردم، باز هم تكرار میكنم: حضور مردم در انتخابات میتواند كشور را پیش ببرد، از شر دشمن محفوظ و مصون نگه دارد؛ دشمن را در توطئههاى خودش دچار تزلزل و تردید بكند؛ دشمن را وادار به عقبنشینى كند. انتخابات پرشور، مشت محكمى به دهان دشمن است.
خدا با شماست، خدا با شماست. «من كان للَّه كان اللَّه له»؛ وقتى ملت در راه خدا حركت میكند، خدا به او كمك میكند، سنتهاى الهى به او كمك میكنند. دلهاى مردم دست خداست. این عزم و ارادههاى راسخ، مصنوع ید قدرت الهى است و انشاءاللَّه خداى متعال در این انتخابات هم به این مردم كمك خواهد كرد. انشاءاللَّه انتخابات مجلس نهم پر شور، با احساس، با بصیرت، با حضور فراوان مردم انجام خواهد گرفت تا به توفیق الهى مجلس خوبى نصیب مردم بشود. نمایندگان خوبى انشاءاللَّه به انتخاب شما مردم بیایند و وارد این میدان كار بشوند، وارد این میدان خدمت بشوند. ... چخ ممنون ...(2)
از خداوند متعال توفیقات شما را مسئلت میكنیم، انشاءاللَّه خداى متعال همیشه شما را مستدام و با نشاط بدارد و مورد تأیید خود قرار بدهد.
والسّلام علیكم و رحمةاللَّه و بركاته
1) آذربایجان اویاخدى، انقلابا دایاخدى (آذربایجان بیدار است، حامى انقلاب است)
2) آذربایجان جانباز، خامنهاى دن آیریلماز (آذربایجان جانباز از خامنهاى جدا نمیشود)
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...
+ نوشته شده در ۱۳۹۰/۱۲/۰۱ ساعت توسط Yousef
|