مـهـدے بـیـا ║ mahdibiya.ir

از روایت هایی که حرکت های فکری و فرهنگی حضرت را در عصر ظهور بیان می کند، دانسته می شود که در این روزگار، توجیه ها، تاویل ها، انحراف ها و پیرایه ها، بسیاری از باورهای اسلام ناب را تهدید می کند و ساخته های ذهنی مدعیان دین، به عنوان باورهای دینی ترویج می شود.امام صادق(ع) درباره راه و روش حضرت مهدی(عج) می فرماید:«راه و روش او، چون پیامبر است؛ یعنی هرچه را پیش او باشد ویران می کند- چنانچه پیامبر (ص) جاهلیت را ویران ساخت- و اسلام را از نو می نمایاند.»در بسیار از روایات اسلامی، از تجدید دین و آمدن آیین جدید، توسط امام مهدی(عج) سخن رفته است.

حضرت علی(ع) می فرماید:«او هوا پرستی را به خدا پرستی باز می گرداند، پس از آن که خدا پرستی به هوا پرستی بازگردانده شد. رای ها را به قرآن باز می گرداند، پس از آن که قرآن را به رای های خود بازگردانده باشند.»این کلام حضرت علی(ع) روشن می کند که اندیشه دینی پیش از ظهور، در سطح وسیعی بر اساس هواها و هوس ها و منافع شخصی و گروهی شکل می گیرد. عالمان دنیا مدار  و نفس پرست، اصول و فروع دینی و آیات وحی را به دلخواه تفسیر و تاویل می کنند؛ آن گونه که با آرزوهای دنیاخواهانه آنان هیچ تضادی پیدا نکند.حضرت علی(ع) می فرماید:« مهدی (ع) کتاب و سنت مرده و از میان رفته را زنده می کند.»

وقتی حضرت ظهور کرد، بدعت ها را ابطال می کند و احکام خدا را به همان جور که صادر شده  ظاهر می نماید و حدود اسلام را بدون سهل انگاری اجرا می کند. از این روست که چنین برنامه ای برای مردم تازگی دارد. مردم گمان می کنند وقتی حضرت ظاهر می شود، تمام اعمال مسلمین را تصحیح می کند و به اتفاق آنان در گوشه مسجد مشغول عبادت می شود، اما اگر مشاهده کنند  که از شمشیر امام زمان (عج) خون می چکد و مردم را به سوی جهاد و امربه معروف و نهی از منکر دعوت می کند و نمازگزاران ستم پیشه را به قتل می رساند و اموالی را که از راه تعدی و رشوه خواری و ربا به دست آورده اند به صاحبانش بر می گرداند و مانع زکات  را گردن می زند، این برنامه برای آنان تازه و جدید است.

نکته قابل توجه این است که اختلاف آراء و افکار در حوزه اندیشه دینی، به مقتضای اجتهادی بودن آن است و این نزد دین پژو هان، اصلی پذیرفته و برخاسته از تعالیم دینی امامان (ع) است. احادیث یاد شده، اندیشه هایی که بر پایه فهم و استنباط درست پدید آید و معیارهای مسلم اجتهاد دینی را متناسب با نیازمندی های فرهنگ دینی زمان خود دارا باشد، در بر نمی گیرد.