فرهنگ الفبایی مهدویت

کتابی است از «ابی الحسن علی بن الحسین بن علی المسعودی» مسعودی در شهر بابل به دنیا آمد. در بغداد کسب دانش کرد. [1] به مصر، بصره، فارس، کرمان، هند، چین و عمان رفت تا از دانشمندان آن دیار بهره بگیرد. بالاخره در مصر اقامت گزید و در سال 345 یا 363 ق در همان جا بدرود حیات گفت. مسعودی را از بزرگان دانش رجال و تراجم، شخصیت برجسته علمی، جلیل القدر، مورد اطمینان و بزرگوار معرفی کرده اند. [2] کتاب «اثبات الوصیه» موضوعات تاریخی، اعتقادی و ... را در بر دارد. ابتدا به بیان جنود عقل و جهل، خلق جن و انس و سجود ملائکه پرداخته است. آن گاه، جریان های تاریخی را از هبوط آدم، رسالت انبیاء الهی و مردان بزرگ، تا ولادت پیامبر اکرم (ص) به بحث می گذارد. از نظر تاریخی در محدوده تاریخ ائمه (ع)، جریان هایی که در عصر هر امامی اتفاق افتاده، شیوه برخورد آنان با حاکمان زمان و عکس العمل های حاکمان را به رشته تحریر در می آورد. در پایان، امامت امام عصر (ع) را از زبان مخبران صادق اثبات می کند و موضوعاتی را به شرح زیر، در باب امامت امام دوازدهم و مسأله غیبت وی، به بوته بررسی می نهد: امام زمان فرزند کیست؟ ویژگی های حضرت، انتظار فرج، نشانه های ظهور، مقابله حضرت به هنگام ظهور با ستمکاران [3] و .... [1] مروج الذهب، ج 1، ص 277
[2] روضات الجنه، خوانساری، ج 4، ص 282
[3] چشم به راه مهدی، ص 455

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...